Home » Navigatie » Routes plannen » Informatiebronnen » Berggidsen

Voorbeelden van berggidsen

Hieronder vind je enkele voorbeelden van de verschillende wandelgidsen voor in de bergen. Helaas zijn er voor de Pyreneeën maar weinig goede gidsen beschikbaar in het Engels of Nederlands. Deze zijn dan ook niet in het overzicht opgenomen.

Kompass-Wanderbuch

In de serie Kompass-Wanderbuch zijn van veel Alpenregio's wandelgidsjes verschenen. Het betreft voornamelijk het Duits sprekende deel van de Alpen. Van dezelfde uitgeverij is er ook een bekende serie van, onnauwkeurige, wandelkaarten in de schaal 1:50.000.

In het Kompass-Wanderbuch Brentagruppe worden de wandelingen onderverdeeld in:

  • leichte Wanderung: auch für Kinder geeignet
  • mittelschwierige Wanderung
  • schwierige Wanderung: nur für geübte Berggeher

Deze moeilijkheidswaardering wordt inhoudelijk niet toegelicht. Wel wordt er aangegeven dat deze indeling niet overeenkomt met de UIAA-schaal (klimmersschaal!) en dat de (weers-)omstandigheden invloed hebben op de moeilijkheid en de benodigde tijdsduur. Door de wandelroutes en de waarderingen ervan te evalueren, kun je vaststellen wat deze moeilijkheidswaardering ongeveer inhoudt. Zo behoren klettersteigs en gletsjertochten in het Kompass-Wanderbuch tot de klasse schwierige Wanderungen. Dit ongeacht de zwaarte van een klettersteig. In de wandelroutes van de klasse mittelschwierige Wanderung zit soms 'schrofenartig Gelände'.

Gidsjes van de Zwitserse alpenvereniging (SAC)

De Clubführer van de Schweizer Alpen-Club zijn het standaardwerk voor alle Zwitserse gebergtegroepen. Ze geven alle routes weer, van wandelwegen tot aan rotsklimroutes. In menig SAC-gidsjes wordt een onderscheid gemaakt tussen rotsklimmen, hooggebergtetoeren en vooralpiene toeren en hutpaden. Deze laatste groep is interessant voor wandelaars. Hierin wordt onderscheid gemaakt in drie klassen.

De vooralpiene toeren en hutpaden worden gewaardeerd voor bergwandelaars tot licht alpiene terrein.

P/B: Bergwander/Piéton (Frans/Duits)
Wandelingen over paden, wegen en soms gemarkeerde gletsjers. Over niet steile weiden voeren er zichtbare sporen. In steil terrein is de weg goed 'weggewerkt'. Goed schoeisel worden aanbevolen.

PE/EB: Piéton Expérimenté/Erfährener Bergwander (Frans/Duits)
Gebaand en ongebaand terrein. Geëxponeerde passages. Je moet je kunnen oriënteren en het terrein kunnen beoordelen. Je moet Trittsicher zijn en dient geen last te hebben van hoogtevrees. De handen kunnen noodzakelijk zijn voor het behouden van het evenwicht. De route kan ook door sneeuwcouloirs gaan. Goed schoeisel is noodzakelijk.

RE/BG: Randonneur Expérimenté/Berggänger (Frans/Duits)
Steil gras, brokkelige rots met korte eenvoudige klimpassages. Men moet in staat zijn het terrein en de rots te kunnen beoordelen. Basale touwkennis is noodzakelijk. Een korte passage waar men moet abseilen kan voorkomen. Een pickel voor het zekeren is noodzakelijk.

Rother

De Duitse uitgeverij Rother is bekend van gidsjes in het Duitse, Oostenrijkse en Zuid-Tiroolse deel van de Alpen. Deze levert een serie gidsjes: Alpenvereinsführers, Gebietsführers en de Auswahlführers. Bij nieuwe uitgaven wordt momenteel de gehanteerde indeling echter vervangen door een nieuwe indeling. Ook voor het Franse en Zwitserse deel van de Alpen zijn er Gebietsführers uitgebracht.

Alpenvereinsführers (AVF) beslaan alle belangrijke berggroepen van de Oost-Alpen. Ze worden gemaakt en uitgegeven in samenwerking met de Duitse, Oostenrijkse en Zuid-Tiroolse Alpenverenigingen. Er staan alle routes, wandelpaden naar passen, hutten en toppen in en ook de klimroutes. Bij gezekerde wandelpaden wordt aangegeven dat de betreffende route van staalkabels en hier en daar een stalen pen is voorzien.

De Gebietsführers bedekken alle belangrijker gebergtegroepen van de Alpen en geven, anders dan de allesomvattende AVF, alle belangrijke routes tot en met de tweede moeilijkheidsgraad. Ze zijn, van de gebieden in de Oost-Alpen, een selectie van de AVF. Gebietsführers van de West-Alpen bezitten ook alle belangrijke klimroutes.

Bij nieuwe uitgaven wordt de AVF in twee verschillende delen uitgebracht: 'Alpin' en 'Extrem'. De AVF-Alpin is er voor wandelaars en bergsteigers. Daarin worden die routes van een gebied beschreven die geen bijzondere technische uitrusting vergen. Maar ook envoudige klimroutes komen voor. De AVF-Extrem is er voor klimmers.

BW/G-schaal
In het Rother Gebietsführer Walliser Alpen en Berner Alpen wordt de BW/G-schaal gehanteerd. Deze schaal wordt bijna niet woordelijk toegelicht. Volgens de auteur is dat namelijk de hoofdoorzaak van misverstanden. Er worden dan ook alleen 'normroutes' gegeven per klasse. De auteur gaat er van uit dat als jij onbekend bent in het betreffende gebied, je automatisch onder je niveau beginnen. Zo verken je het gebied en deze waardering.

De BW/G-schaal heeft de bergpaden en pasovergangen voor bergwandelaars in drie klassen onderverdeeld: BW1 tot en met BW3. DE G-klassen zijn altijd alpien.

BW1:
Makkelijke bergpaden
Voor bergwandelaars moeiteloos begaanbaar.

BW2:
Middelzware bergpaden
Alleen geschikt voor geoefende bergwandelaars. Ze zijn langer, steiler en inspannender dan BW1, toch zonder speciale omstandigheden (droog pad, geen sneeuwvelden) zonder bijzondere moeilijkheden.

BW3:
Alleen geschikt voor Schwindelfreie en Trittsichere Berggangers. Deze paden zijn deels voorzien van kunstmatige stijgmiddelen als stiften, staalkabels, laddertjes, kettingen, etc. en zijn deels geëxponeerd. Licht klimwerk (klauteren) is noodzakelijk. Bij regen en verse sneeuw zijn deze wegen gevaarlijk en moeilijk te begaan.

G1-G3
Bergpaden die over gletsjers lopen of klimwerk vergen worden met G gemerkt. Echter: In de Rother Gebietsführer van de Walliser Alpen (1993) wordt een Anstieg naar de Bordierhut gewaardeerd als BW3. Er zit een korte gletsjerovergang in, deze is met stangen gemarkeerd.