Wat te doen tijdens de donkere uren?

[Mari0]

Hi mede hiking fanaten,

Het is prachtig kampeer weer (voor de winter liefhebbers tenminste...) maar ik vraag me af:

Wat doen jullie tijdens de donkere avond-/nacht uren?

Zeker nu in de winter met relatief weinig daglicht is het al gauw zo'n 14 uur per dag donker. En in temperaturen van ver onder het vriespunt is met weinig beweging buiten zijn geen optie. Ik ben benieuwd hoe jullie deze uren besteden, of jullie verder wandelen en later in de avond de tent op zetten, en wat als het niet mogelijk is of niet lukt om een kampvuur te maken. Spelletjes spelen en boek lezen? Kletsen met je mede reiziger?

Ik ga namelijk binnenkort weer op pad en ben even benieuwd naar inspiratie!

 

[Mieke2]

Veel lezen. Potje schaak spelen.
En haiku's bedenken. En heeeel lang slapen.

 

[Mieke2]

o ja...en wat spaans en zweeds leren.

 

[aqdennis]

Niks, eigenlijk. Het is al weer een paar jaar terug dat ik heb gewinterkampeerd maar sowieso ben ik dan alleen want vrouwlief gaat echt niet mee. Dat is dan overdag lopen, tegen de schemering op de camping aankomen, tent opzetten, koken en eten, douchen en de slaapzak in. Dus meestal lig ik er dan om 20 uur in en heb ik weinig moeite om in slaap te vallen. Ik kom er om 8 uur weer uit om te ontbijten, in te pakken en weer door te wandelen...

Groetzels,
Dennis

 

[EinsteinX]

Gewoon hoofdlamp op en doorwandelen tot een uur of 8. Dan pas zoek ik een plekje om te slapen, kook mijn potje en ga ik om een uur of 9 slapen. Maar dat ben ik.

Eins

 

[MichelD]

Indien mogelijk wandel ik nog een stuk in het donker door, want als het tegen kersttijd om 16u30 donker is heb je eigenlijk nog een heel lange avond voor de boeg. Zelfs met het obligate avondeten en tanden poetsen vul je die uren niet. Als er een wandelpartner meegaat, dan kan er nog wat gekletst worden. Meestal gaat dat dan toch door vooraleer het door moeheid stil wordt en we in slaap vallen. Maar dat is dan meestal toch al voorbij 21 of 22u. Als ik alleen ben, dan neem ik een e-reader mee. Bij vriestemperaturen is ook dat niet ideaal want dan vriest de elektronische inkt wat aan en wordt het dus eerder sudoku of iets dergelijks.

 

[Polariteit]

Lezen op eReader, filmpje kijken op telefoon en vooral heel veel slapen. Na een flinke dag wandelen slaap ik in de frisse lucht een stuk beter dan thuis
Nooit geweten trouwens dat eReaders niet zo goed tegen vorst konden

 

[hyz]

Mijn wintertochten zijn meestal pas in feb of mrt. Dan is het vaak minder lang donker dan de tijd dat je slaapt. Desalniettemin geldt dan dezelfde vraag, want je wandelt ook niet 14 uur op een dag. In de winter duurt het "huishouden" langer (uitgebreidere tent, sneeuw muur bouwen, sneeuw smelten), dus heel veel tijd blijft er niet over. Ik lees een half uurtje op de e-reader (doet het prima, is alleen wat trager), bestudeer de kaart en vul bv. een sudoku in (om de hersenen actief te houden).

 

[Rkoome]

Meestal beetje kletsen inderdaad. Maar vanaf vandaag kan ik ook backgammon spelen. Als cadeau een lederen versie gekregen die je kunt oprollen en dus gemakkelijk meekan in de rugzak. Topcadeau

Raymond

 

[Yonna]

Ik ben nu op winterreis en het is veel te koud om stil te zitten dus wordt het een vuurtje stoken of gelijk diep in de slaapzak kruipen. Er is geen alternatief. Wordt het een vuurtje stoken dan smelt ik een grote hoeveelheid sneeuw (hoera eindelijk weer drinkwater!), drink zoveel thee als maar kan (wordt helaas wel veel plassen in de nacht), kook wat eten, mijmer bij het vuur, probeer niet mijn handschoenen te smelten, geniet van de stilte, lach om mezelf en voel me sterk en gelukkig (en moe, krakkemikkig, dom, oud etc maar dat kllinkt niet stoer en avontuurlijk dus dat laat ik graag weg).

Kruip ik gelijk in de slaapzak dan lig ik gezellig tussen waterflessen, batterijen, mobiel, e-reader, camera, powerbanks, kabeltjes, hoofdlamp, leeslampje, vochtige kleding plus een donsvestje, extra paar handschoenen en muts voor een eventuele nachtelijke plastocht in diepe sneeuw (leuk met de billen bloot in -30) en probeer contact te krijgen met de buitenwereld. Maar vaak is er geen mobielbereik en al helemaal geen internet dus luister ik naar het winterslapende bos, vallende sneeuw, wind die de tent doet huiveren, het geritsel van de slaapzak, een vos die roept om een partner, een hert die een waarschuwing blaft, rendieren met hun klikkende poten, een eland die voorbij zwoegt (of zou het dit keer toch een trol zijn?) en ik luister naar mijn lichaam. Voel de koude voeten, de vermoeide spieren, mijn zere lippen, de kapotte huid tussen neus en mond, voel hoe mijn adem bevriest op m'n wangen en ogen, hoor 't ijs knisperen in m'n haar, kruip dieper in de slaapzak, hoor mijn hartslag, mijn ademhaling .. en val in slaap.

De kou, het ploegen in diepe sneeuw, op superglad ijs, zware hellingen overwinnen, een plekje creëren voor de tent, sneeuw smelten, ijs hakken, hout zagen/hakken, het vuur in leven proberen te houden, de duisternis, het diepe donker, het gevecht met mezelf .. alles kost zoveel energie, heerlijk om dan helemaal niets te hoeven doen.

 

[MichelD]

Ik ben nu op winterreis en het is veel te koud om stil te zitten dus wordt het een vuurtje stoken of gelijk diep in de slaapzak kruipen. Er is geen alternatief. Wordt het een vuurtje stoken dan smelt ik een grote hoeveelheid sneeuw (hoera eindelijk weer drinkwater!), drink zoveel thee als maar kan (wordt helaas wel veel plassen in de nacht), kook wat eten, mijmer bij het vuur, probeer niet mijn handschoenen te smelten, geniet van de stilte, lach om mezelf en voel me sterk en gelukkig (en moe, krakkemikkig, dom, oud etc maar dat kllinkt niet stoer en avontuurlijk dus dat laat ik graag weg).

Kruip ik gelijk in de slaapzak dan lig ik gezellig tussen waterflessen, batterijen, mobiel, e-reader, camera, powerbanks, kabeltjes, hoofdlamp, leeslampje, vochtige kleding plus een donsvestje, extra paar handschoenen en muts voor een eventuele nachtelijke plastocht in diepe sneeuw (leuk met de billen bloot in -30) en probeer contact te krijgen met de buitenwereld. Maar vaak is er geen mobielbereik en al helemaal geen internet dus luister ik naar het winterslapende bos, vallende sneeuw, wind die de tent doet huiveren, het geritsel van de slaapzak, een vos die roept om een partner, een hert die een waarschuwing blaft, rendieren met hun klikkende poten, een eland die voorbij zwoegt (of zou het dit keer toch een trol zijn?) en ik luister naar mijn lichaam. Voel de koude voeten, de vermoeide spieren, mijn zere lippen, de kapotte huid tussen neus en mond, voel hoe mijn adem bevriest op m'n wangen en ogen, hoor 't ijs knisperen in m'n haar, kruip dieper in de slaapzak, hoor mijn hartslag, mijn ademhaling .. en val in slaap.

De kou, het ploegen in diepe sneeuw, op superglad ijs, zware hellingen overwinnen, een plekje creëren voor de tent, sneeuw smelten, ijs hakken, hout zagen/hakken, het vuur in leven proberen te houden, de duisternis, het diepe donker, het gevecht met mezelf .. alles kost zoveel energie, heerlijk om dan helemaal niets te hoeven doen.

Dit klinkt als poëzie!

 

[Yonna]

Dit klinkt als poëzie!

Dankjewel!

o ja...en wat spaans en zweeds leren.

En ik oefen nu m'n nederlands, dat verdwijnt elke dag een beetje meer (ik woon in Zweden). Moeilijk om het niet te verleren als alles om je heen zweeds is. Als je wilt kun je je zweeds op me oefenen, gewoon een beetje kletsen/schrijven werkt vaak het best om een taal te leren. En dan heb je gelijk wat te doen in de donkere koude uurtjes.

 

[Mari0]

Ik ben nu op winterreis en het is veel te koud om stil te zitten dus wordt het een vuurtje stoken of gelijk diep in de slaapzak kruipen. Er is geen alternatief. Wordt het een vuurtje stoken dan smelt ik een grote hoeveelheid sneeuw (hoera eindelijk weer drinkwater!), drink zoveel thee als maar kan (wordt helaas wel veel plassen in de nacht), kook wat eten, mijmer bij het vuur, probeer niet mijn handschoenen te smelten, geniet van de stilte, lach om mezelf en voel me sterk en gelukkig (en moe, krakkemikkig, dom, oud etc maar dat kllinkt niet stoer en avontuurlijk dus dat laat ik graag weg).

Kruip ik gelijk in de slaapzak dan lig ik gezellig tussen waterflessen, batterijen, mobiel, e-reader, camera, powerbanks, kabeltjes, hoofdlamp, leeslampje, vochtige kleding plus een donsvestje, extra paar handschoenen en muts voor een eventuele nachtelijke plastocht in diepe sneeuw (leuk met de billen bloot in -30) en probeer contact te krijgen met de buitenwereld. Maar vaak is er geen mobielbereik en al helemaal geen internet dus luister ik naar het winterslapende bos, vallende sneeuw, wind die de tent doet huiveren, het geritsel van de slaapzak, een vos die roept om een partner, een hert die een waarschuwing blaft, rendieren met hun klikkende poten, een eland die voorbij zwoegt (of zou het dit keer toch een trol zijn?) en ik luister naar mijn lichaam. Voel de koude voeten, de vermoeide spieren, mijn zere lippen, de kapotte huid tussen neus en mond, voel hoe mijn adem bevriest op m'n wangen en ogen, hoor 't ijs knisperen in m'n haar, kruip dieper in de slaapzak, hoor mijn hartslag, mijn ademhaling .. en val in slaap.

De kou, het ploegen in diepe sneeuw, op superglad ijs, zware hellingen overwinnen, een plekje creëren voor de tent, sneeuw smelten, ijs hakken, hout zagen/hakken, het vuur in leven proberen te houden, de duisternis, het diepe donker, het gevecht met mezelf .. alles kost zoveel energie, heerlijk om dan helemaal niets te hoeven doen.

Wauw wat mooi geschreven! Klinkt inderdaad als poezie...

En dank jullie wel voor de andere ervaringen natuurlijk ook. Sommigen wandelen door tot later in de avond lees ik, anderen zetten vroeg de tent op. En bovenal: heel veel rusten! Reisformaat puzzels/spelletjes mee nemen is wel een goed tijdverdrijf natuurlijk. Zelf lees ik graag dus dat komt mooi uit.

Maar bovenal zal ik natuurlijk zelf ontdekken wat ik zelf prettig vind. Soms vind ik een nachtelijke wandeling juist gaaf: heerlijk rustig, nachtdieren zien en horen, nevel in het maanlicht. En het ligt er natuurlijk ook aan of je alleen of samen bent. Genoeg mogelijkheden iig

 

[MichelD]

Toen ik deze week twee nachten bij vriestemperaturen (tot -12°) in de tent lag, heb ik het lezen maar kort volgehouden. Met handschoen aan was het niet zo praktisch en de inkt van de reader bevroor regelmatig, waardoor ik de boel soms wat moest opwarmen.

 

[Anna.]

Bij schemer eind vd middag de tent opzetten. Kamp maken kost tijd en houd je warm, op je handen na. Schoenen op kampstand (veters losser), water scoren/filteren indien in de buurt (anders laatste mogelijkheid voor kamp al gedaan, ik heb nog nooit sneeuw hoeven smelten), eten maken, nog eens water filteren indien een meerdantweedaagse, tanden- en ander hygiënisch onderhoud, kokend water in de thermos en plat.

Met zn tweetjes liggen we nog (de dag) na te kletsen. En (morgen) voor te kletsen. Om beurten de kou trotserend om nog eens wat heet water te pakken/maken. Mocht er een fikkie zijn, ben ik zelden vuurmeester, dus zorg ik morgens voor de koffie en mijn wandelmaatje 's avonds voor t vuur

In mn uppie lig ik te luisteren en kijk om me heen. Je ziet en hoort erg veel zo'n lange avond, maar bent ook rozig en voldaan na een dag lopen. Die dag heeft best lang geduurd, want je bent vroeg op. Ik wel tenminste. Moet er toch uit om te piesen

 

[MichelD]

Wij hebben als man wel als voordeel dat een lege fles ook wel dienst kan doen als toilet (-: , waardoor we de tent niet speciaal uit moeten.

 

[mvleeuwen333]

Heel veel slapen, het is verbazingwekkend hoe lang je kunt slapen door de kou, inspanning en gebrek aan licht. Verder lezen en als het daar te koud voor is een podcast of luisterboek. En met z'n tweeën kun je zeker een avond of twee doorbrengen met volledig uitwerken van een ramp waarna de samenleving instort en hoe je je daar het beste op kan voorbereiden (tip: ogen laseren)