GR 01 Santa Maria – Azoren (reisverslag)

Rkoome

Administrator
Forumleiding
Begin dit jaar tipte Marla de GR01 op het eiland Santa Maria van de Azoren als een mogelijke bestemming. Binnen enkele dagen was hier de knoop doorgehakt en kwam ik in contact met Ioannis van Ilha a pé om deze route van 80 kilometer rondom het eiland te lopen.

Ilha a pé biedt de mogelijkheid om de route in 5 dagen te lopen, waarbij je steeds kunt overnachten in één van hun ecologische herdershutten. De hutten zijn volledig ecologisch, voorzien van een 12 volts USB-aansluiting, een warme douch en kachel. Elke hut biedt 6 bedden, waarvan er eentje 2-persoons is en vaak ietwat gescheiden van de rest. Over het algemeen slaap je echter in een gemeenschappelijke ruimte.

azoren-gr01sma-dag1-1.jpg


Naast de herdershutten biedt Ilha a pé nog enkele andere services, waarvan wij in dit geval met plezier gebruik van hebben gemaakt. Zo hebben we twee grote rugzakken (kosteloos) in hun kantoor gestald en brachten zij elke dag één grote rugtas naar de volgende hut. Daarnaast stond er elke dag bij aankomst een pan met het avondeten, wat snacks en een koelbox met het ontbijt voor de volgende dag klaar. Een luxe die ervoor zorgde dat we met slechts een kleine rugzak met wat drinken, zwemspullen en een regenjack op pad waren.

azoren-gr01sma-dag1-2.jpg


Dag 1: Vila do Porto – Malbusca (9,8km)
De eerste dag begint met een korte briefing op het kantoor van Ilha a pé. Hier leggen Ioannis en Jessica de bijzonderheden van de route uit en waar je op moet letten tijdens zowel het wandelen als het gebruik van de hutten. Zo zijn er onderweg dorpjes om te lunchen of boodschappen te doen, maar sommige winkels hebben speciale openingstijden. Ook wordt uitgelegd wat er van je verwacht wordt met betrekking tot de hutten, zoals netjes achterlaten en al het afval strikt scheiden. Ook voorzien ze je van een kaart (of twee) waarop de route, de hutten en bijzonderheden (winkels, restaurants, watervallen, uitzichtpunten, etc.) duidelijk zijn aangegeven. Zelf had ik de route overigens in GPS-formaat in de telefoon geladen en een topografische kaart gekocht (geen enkele keer nodig gehad).

azoren-gr01sma-dag1-3.jpg


Pedreira do Compo en Gruta de Figueiral
De route begint vervolgens met een wandeling door de hoofdstraat richting de haven. Hierbij komen we ook nog even langs de jeugdherberg waar we de aflopen nacht hebben geslapen (met super ontbijt-buffet en infinity pool een echte aanrader!). Na 10 minuten ben je echter helemaal alleen in de natuur. De eerste uitzichten zijn veelbelovend en de bijzondere flora geeft je direct het gevoel dat je een bijzondere tocht gaat maken. Bij de Pedreira do Compo krijg je gratis les in de open lucht over hoe het eiland is ontstaan. Een mooi moment voor een korte pauze voordat je langs de kust verder gaat richting de spectaculaire Gruta de Figueiral. Deze enorme grot ligt direct aan de route en werd in vroeger dagen gebruikt als steengroeve. Bijzonder is de vorming van alle mogelijke soorten schimmels (paddenstoelen?) op het plafond van de grot.

azoren-gr01sma-dag1-4.jpg


Praia Formosa
De uitzichten langs de kust zijn ronduit spectaculair te noemen. Uitzichten als die van vandaag zullen we later op de route nog vaak zien, maar omdat het nu de eerste keer is staan we vaak stil om foto’s te maken of om gewoon te genieten van het uitzicht. Als we eenmaal in de verte Praia Formosa ontdekken is de keus om door te lopen snel gemaakt, want de honger begint langzaam te groeien. Voordat je bij Praia Formosa aankomt kun je kiezen voor een alternatieve route direct langs het strand beneden. Wij kiezen echter voor de route bovenlangs, gevolgd door een stukje asfalt om de afdaling in te zetten naar het strand van Praia Formosa. Dit is tevens de enige plek onderweg waar je iets te eten/drinken kunt kopen, dus een perfect plek voor de lunch aan de waterkant.

azoren-gr01sma-dag1-5.jpg


Prachtige overnachtingsplek
Na Praia Formosa volgt de eerste stevige klim (van velen die zullen volgen op de route): van zeeniveau naar 250 meter in een paar kilometer. Met de hoogte stijgt echter ook de kwaliteit van het uitzicht en met de volle buik is het laatste deel van de dag-etappe dan ook geen probleem. Uiteindelijk zien we voor het eerst een bordje dat verwijst naar de ligging van de herdershut, onze overnachtingsplek van vanavond. Deze bordjes zullen op de volgende dagen met gejuich worden begroet, maar voor vandaag is het gejuich vooral voor de hut zelf: wat een prachtig gelegen en mooi opgeknapt hutje is dit! Met uitzicht over zee, heerlijk eten dat door Ioannis en Jessica is klaargemaakt en een comfortabel bed om in te slapen. De supermarkt die op de kaart staat aangegeven blijkt ook nog open (op ongeveer 10 minuten lopen vanaf de hut), dus daar wordt nog wat proviand ingeslagen voor de volgende dag. Al met al een zeer geslaagde eerste dag op deze bijzonder mooie wandelroute.

azoren-gr01sma-dag1-7.jpg


azoren-gr01sma-dag1-8.jpg


(wordt vervolgd)
 
Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):

Rkoome

Administrator
Forumleiding
Dag 2: Malbusca-Lapa (12,2km)

Na een goede nachtrust genieten we in de ochtend van het ontbijt dat Ioannis en Jessica van Ilha a pé voor ons hebben klaar gezet in de hut. Een eenvoudig, maar gevarieerd ontbijt, met vers brood, melk, kaas, jam en perensap. Wat een genot om met dit uitzicht samen te kunnen ontbijten en alvast uit te kijken naar het vervolg van de route. Vandaag loopt deze naar Lapa, aan de oostzijde van Santa Maria.

azoren-gr01sma-dag2-1.jpg


Barreiro da Piedade
Op de kaart leek de route van vandaag een beetje saai te gaan worden, want ongeveer de helft van de afstand zal over de weg zijn. Maar saai wordt het zeker niet: na ongeveer een uur wandelen lopen we plots door een soort rode woestijn, de Barreiro da Piedade. En terwijl we over het rode zand richting de kustlijn lopen zien we in de verte in het water iets boven het water uitspringen. En dan nog iets. En weer iets. Om de een of andere reden had ik besloten om mijn loeizware telelens in de rugzak te stoppen en die wordt nu dus snel op de camera geplaatst. En wat blijkt: in de verte zijn enkele dolfijnen gezellig op en neer aan het springen boven het water uit!

azoren-gr01sma-dag2-2.jpg


Ribeira de Maloás
Het duurt dan ook even voordat we verder gaan en uitkomen bij de zeer imposante Ribeira de Maloás. Volgens de kaart zou dit een spectaculaire waterval moeten zijn, maar helaas heeft de droogte ervoor gezorgd dat er geen water over de richel stroomt. Maar dat maakt de plek niet minder mooi om te zien: echt heel bijzonder om te zien hoe moeder natuur de stenen van de wand ieder in exact dezelfde hexagonale vorm heeft weten te maken. Dit is overigens ook voor het eerst dat we andere mensen op de route zien, maar gelukkig blijken dit dagjesmensen te zijn die hun auto bovenaan de kliffen hebben geparkeerd en dus al snel verdwijnen.

azoren-gr01sma-dag2-3.jpg


Gonçalo Velho vuurtoren
Wat volgt is een stuk route dat zo gevarieerd is dat ik nog steeds verbaasd ben dat de foto’s die na elkaar in de camera zitten ook daadwerkelijk zo kort op elkaar gemaakt zijn. We lopen meer landinwaarts nu, waarbij we soms door een soort van tunnel van bamboe lopen, dan weer over rotsen met wanden vol met mos aan weerszijden en dan moeten we over keien een riviertje oversteken. Het uitzicht op de groene bomen om ons heen doe soms aan een jungle denken, totdat we uiteindelijk uitkomen bij Ponta do Castelo, een uitzichtpunt op de schitterende (en zeer fotogenieke) Gonçalo Velho vuurtoren.

azoren-gr01sma-dag2-4.jpg


Maia
Vanaf hier kunnen we inmiddels ook Maia zien liggen, het kustdorpje waar we vandaag zullen lunchen en een frisse duik kunnen nemen in het natuurlijke zwembad dat is gemaakt door eenvoudigweg een ronde muur te bouwen om een rustig zwemgedeelte in de zee te creëren. We gebruiken onze tijd goed: niet alleen laten we ons het lokale eten goed smaken, maar nemen ook behoorlijk wat vocht op in vorm van sap en frisdrank om aan te sterken voor het laatste stuk van de dagetappe.

azoren-gr01sma-dag2-5.jpg


Lapa-hut
En aansterken is hard nodig, want vanaf de kust gaan we nu in nagenoeg een rechte lijn omhoog. Kenmerkend voor het eiland en dus ook de route is het feit dat aan de kust zeer steile wanden het landschap bepalen. Het uitzicht is spectaculair, maar de longen pompen als een gek om genoeg lucht te krijgen tijdens het stijgen. Als we eenmaal boven komen wordt het allemaal wat minder steil, maar zeker niet minder mooi. We wandelen opeens door een landschap dat me aan Ierland doet denken, terwijl de flora toch duidelijk laat zien dat dat niet zo is. Het laatste stuk over een zandweg door een bos vol geurende eucalyptusbomen is een goede ‘cool-down’ totdat we uiteindelijk bij de verscholen Lapa-hut uitkomen. Deze keer verscholen aan de rand van het bos, maar toch met een beetje uitzicht op bergen om ons heen. Vrijwel direct na het smakelijke avondeten zoeken we allemaal ons bed op om bij te komen van de redelijk inspannende hoogtemeters van de dag.

azoren-gr01sma-dag2-6.jpg


(wordt vervolgd)
 
  • Leuk
Waarderingen: jdw

Rkoome

Administrator
Forumleiding
Dag 3: Lapa-Norte (17,5km)

Vandaag begint de route lekker rustig. Niet direct een flinke klim of afdaling, maar redelijk relaxed over een zandweg op weg naar het dorpje Santo Spirito. Eigenlijk is dit tot nu toe enige dag waarbij we vrij vroeg in de ochtend al een dorpje met een supermarkt tegenkomen, dus daar maken we graag gebruik van. Niet alleen door in de supermarkt wat extra in te slaan voor onderweg, maar ook door in de bar die geheel in Braziliaanse stijl is een goede kop koffie te pakken om echt wakker te worden.

azoren-gr01sma-dag3-1.jpg


Miradouro de São Lourenço
Wat volgt is vervolgens een vrij gemakkelijk deel van de gehele GR-route: afwisselend tussen asfalt en smalle paadje gaat het al glooiend omhoog en omlaag zonder echt vermoeiend te zijn. De warmte is echter wel behoorlijk killing en we zijn dus blij met het extra water dat we in Santo Spirito hebben meegenomen. Één van de hoogtepunten van vandaag is het uitzichtpunt van São Lourenço dat niet alleen een schitterend uitzicht geeft over het kleine Ilhéu de São Lourenço valk voor de kust (een grote rotsklont die nog net eiland genoemd kan worden), maar ook naar de imposante kuststrook van het dorpje São Lourenço waar we later vandaag zullen lunchen. Het fijne van het uitzichtpunt is overigens dat het een grote overdekte picnic-tafel heeft en we dus even kunnen bijkomen in de schaduw.

azoren-gr01sma-dag3-2.jpg


São Lourenço
Niet Lang na het verlaten van het uitzichtpunt beginnen we aan de afdaling naar São Lourenço zelf. Je hebt daarbij de keus om in een rechte lijn vrij steil naar beneden af te dalen (uiteraard de keus van de jongens) of gewoon de weg te volgen en zo je knieën te besparen. Sparen van de knieën krijgt bij ons de voorkeur, want ik heb al op de kaart gezien dat na São Lourenço de steilste beklimming van de gehele GR volgt. Vlak bij het strand ontmoeten we elkaar weer en lopen we over de kustweg naar de bar met het natuurlijke zwembad. Deze natuurlijke zwembaden zijn een prachtig fenomeen: je kunt rustig zwemmen (er zijn geen hoge golven), maar toch ben je in zee en dus omringd door onder andere kleine vissen en af en toe een krab.

azoren-gr01sma-dag3-3.jpg


Zware klim
Als we eenmaal goed hebben gegeten en ook een paar keer een verfrissende duik hebben genomen zijn we klaar om aan de klim te beginnen. De klim gaat deze keer ook in een nagenoeg rechte lijn omhoog, tussen de kleine velden met druiven die zijn omheind met stenen muurtjes. Het pad is een soort van trap, welke steeds steiler wordt en hier en daar meer lijkt op een rotspad dan een trap. Het uitzicht dat we echter hebben bij het achterom kijken is de klim meer dan waard.

azoren-gr01sma-dag3-4.jpg


Verlaten marinestation
Eenmaal bovengekomen voert de route ons eerst nog een stukje over een verlaten asfaltweg, maar dan duiken we al snel weer via een zandpad de vrije natuur in. Links en rechts van het pad staan veel bramenstruiken, dus daar doen we ons al wandelend flink aan tegoed. Aan het eind van het pad komen we vervolgens terecht bij een verlaten marinestation. De NAVO had hier in vroeger jaren met de Portugese marine een basis, maar deze staat al jaren leeg (sinds begin jaren 80 van de vorige eeuw). Een prima plek dus om even een beetje rond te kijken en te zien wat er zoal is achtergebleven.

azoren-gr01sma-dag3-5.jpg


Uitzicht op São Miguel
We hebben geluk vandaag met het heldere weer, want als we na een tijdje lopen bij de vuurtoren aankomen hebben we in de verte ook zicht op het eiland São Miguel dat zo’n 100 kilometer naar het noorden ligt. Nadat we ook hier nog even stoppen voor een paar foto’s (en in de hoop opnieuw dolfijnen in de zee te zien) maken we de laatste klim naar de hut van vandaag met de toepasselijke naam Norte, want we zijn nu in het uiterste noordelijke puntje van het eiland en de route. Eenmaal aangekomen bij de hut zien we dat we vandaag niet alleen zijn: een lokale kat blijkt ontdekt te hebben dat wandelaars hem voeren als hij maar lang genoeg aandacht blijft vragen. Ook openen we é´n van de flessen wijn die standaard in de hutten aanwezig zijn om zo te genieten van het uitzicht over zee en de prachtige zonsondergang. Opnieuw een zeer geslaagde wandeldag!

azoren-gr01sma-dag3-6.jpg


azoren-gr01sma-dag3-7.jpg


(wordt vervolgd)
 

Rkoome

Administrator
Forumleiding
Dag 4: Norte-Baia do Raposo (19,5km)

Het is veel te vroeg in de ochtend als ik wakker word, terwijl we vandaag juist een beetje konden uitslapen. De zon is nog maar net op en het uitzicht vanuit het toilet van de hut is dan ook spectaculair. Toch nog maar even een foto maken dan, voordat ik probeer om nog een uurtje slaap te pakken.

azoren-gr01sma-dag4-1.jpg


Santa Bárbara
Vandaag is het namelijk zondag en al vrij vroeg op de route ligt het dorpje Santa Bárbara. Laat daar nu de enige supermarkt van de route liggen en die pas om 11.30 uur, vlak na de mis, opengaat. Een goede reden dus om iedereen een beetje extra rust te geven. Hoewel ik daar zelf niet aan mee doe, mijn biologische klok makt me gewoon om 7.00 uur klaarwakker en that’s it. Dus dan maar lekker van het uitzicht genieten, op de picnic tafel die net voor de hut staat. Als dan eenmaal iedereen wakker is ontbijten we samen aan dezelfde tafel en nemen de route van de dag nog eens door. Op de planning staat niet alleen Santa Bárbara, maar ook de Pico Alto. Met 587 meter is dit de hoogste berg van eiland en dat belooft dus een mooie klim te worden met bijbehorende uitzichten. Einddoel van de dag is Baia do Raposo, de laatste hut op de route.

azoren-gr01sma-dag4-2.jpg


PR naar Pico Alto
Bij de briefing hebben Ioannis en Jessica ons duidelijk gemaakt dat we op deze dagetappe zullen afwijken van de GR1, om zo een groot stuk asfalt te mijden. Vanaf het dorpje Santa Bárbara, waar we precies op tijd zijn aangekomen voor het inslaan van wat proviand en wat hebben gedronken in de bar tegenover de kerk, kunnen we kiezen om de PR6 (Praia Formosa) te volgen. De markeringen zijn wat onduidelijk, maar met behulp van de kaart kiezen we onze eigen route en komen we uiteindelijk weer op de GR1 zelf uit. Het laatste stuk naar het oude militaire station bij de top voert nog over asfalt, maar de allerlaatste hoogte meters gaat via een soort van trap over de rotsen tot het hoogste punt. En wat een uitzicht hebben we hier! We hebben het geluk dat de wolken vandaag redelijk hoog in de lucht hangen, dus we kunnen bijna het hele eiland zien vanaf dit punt. Een prima plek dus ook om met het ingeslagen proviand van een picnic/lunch te genieten.

azoren-gr01sma-dag4-3.jpg


Dwars door de jungle
Na de Pico Alto staat er op de kaart dat we eigenlijk alleen maar één lange afdaling richting Baia do Raposo hebben. Wat er uiteraard niet op de kaart is te zien, is dat dit stuk het allermooiste deel van de gehele route is. We lopen door een soort van jungle over smalle paadjes, met links en rechts prachtige flora, wilde aardbeien, allerlei tinten groen en bomen die méér dan 30 meter hoog zijn. Het feit dat het ook nog eens over het algemeen geleidelijk bergafwaarts gaat helpt uiteraard bij het genieten. Eenmaal aan de voet van de berg komen we ook nog langs een mountainbike-park dat op een heel natuurlijke manier in het bos is gemaakt. Met méér dan tien routes moet dit een paradijs zijn voor mountainbikers, vooral ook omdat er behoorlijke downhills in zitten verwerkt, inclusief kombochten van hout en al.

azoren-gr01sma-dag4-4.jpg


azoren-gr01sma-dag4-5.jpg


Laatste overnachting
Als we het bos uitlopen komen we nog door een heel klein gehucht, maar dit lijkt enkel te bestaan uit enkele woonhuizen. Onze hut, de laatste overnachtingsplek van de route, ligt net buiten het gehucht. Het is het laatste huisje vóór de Baia do Raposo, waardoor we een onbelemmerd uitzicht hebben over de zee. Tijd om lekker uit te rusten, opnieuw te genieten van een goed glas wijn en de ondergaande zon. Ook is dit de plek waar we de sleutel van de hutten kunnen achterlaten en in een boekje een commentaar kunnen achterlaten. Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel Nederlanders en Belgen ons zijn voorgegaan, allen geïnspireerd door de uitzending van Floortje. Tegelijkertijd ben ik dankbaar dat we op de route zelf nagenoeg niemand zijn tegengekomen: het was echt onszelf en de natuur. Het feit dat er op een groot deel van de route ook geen bereik was op de mobiele telefoon of zelfs maar gelegenheid om deze op te laden misten we eigenlijk geen enkel moment. Zelfs niet de twee tieners die normaal gesproken niet van hun mobiel zijn af te slaan.

Het was een lange dag, maar we hebben zin in morgen: de langste en laatste etappe van de route.

azoren-gr01sma-dag4-6.jpg


(wordt vervolgd)
 

Rkoome

Administrator
Forumleiding
Dag 5: Baia do Raposo-Vila do Porto (22km)

De laatste dag van de route. Met tegenzin pakken we al onze spullen deze ochtend, geen van ons heeft zin om het eind van het avontuur tegemoet te lopen. Hoewel aan het eind de jeugdherberg met infinity-pool op ons wacht willen we het liefst nog een dag lopen. Gewoon om nog even dat gevoel van vrijheid en de rust van de natuur vast te houden. Maar er zit niets anders op, dus pakken we de rugzakken in, maken nog een laatste groepsselfie en gaan op pad.

azoren-gr01sma-dag5-1.jpg


Barreiro da Faneca
Waar we de tweede dag al een keer hadden kennis gemaakt met een mini rode woestijn zullen we vandaag de échte rode woestijn van het eiland, de Barreiro da Faneca, oversteken. Hoewel oversteken wellicht een te groot woord is, want de totale oversteek duurt nog geen 15 minuten. Maar dat zijn wel 15 mooie minuten: lopend over rood poederzand lachen we om de paar dagjesmensen die duidelijk enkel voor de Instagram-foto’s met de auto hier naartoe zijn gekomen. Zelf maken we ook nog een paar foto’s en duiken dan het groene landschap langs de kust in.

azoren-gr01sma-dag5-2.jpg


Anjos
Het enige dorpje dat vandaag op de route ligt is Anjos. Dit kleine dorpje bereiken we na een relaxte afdaling over groene weiden, een geheel ander soort pad dan dat we over het algemeen hebben gehad op de andere dagen. In het centrum van het dorpje zelf zorgt een natuurlijk zwembad met bar voor het nodige vertier. Het valt op dat er veel Amerikanen zijn, waarvan velen gepensioneerde militairen lijken. Waarschijnlijk gebleven na hun stationering op de NATO-bases van de eilanden. We nemen niet alleen een frisse duik in het zwembad, maar maken ook dankbaar gebruik van de mogelijkheid om te eten en wat extra drinken in te slaan. De rest van de route belooft namelijk weinig goeds als het gaat om proviand.

azoren-gr01sma-dag5-3.jpg


Bramen plukken langs het vliegveld
Al wandelen komen we echter steeds meer bramenstruiken tegen en we stoppen dan ook regelmatig om weer even een handvol te plukken. We komen nu bijna bij het vliegveld aan, waar de mogelijkheid bestaat om eventueel door te lopen naar de vertrekhal om daar iets te eten en eventueel de route naar Vila do Porto in te korten. Wij besluiten echter om de route om het vliegveld heen te volgen. Hierbij is er nauwelijks hoogteverschil, maar het wandelen is behoorlijk monotoon. Het uitzicht op zee hebben we inmiddels wel gezien en ook van de opstijgende vliegtuigen (twee gedurende de paar uren die we nodig hebben om om het vliegveld heen te lopen) zorgen niet echt voor afwisseling.

azoren-gr01sma-dag5-4.jpg


Laatste loodjes wegen echt het zwaarst
Ze zeggen wel eens dat de laatste loodjes het zwaarst wegen. In dit geval kan ik dat ten volle bevestigen. Ondanks de bewolking is het behoorlijk warm en drukkend op het pad. Er zijn geen bomen meer, er staat nauwelijks wind en de kilometers lijken maar niet voorbij te gaan. Er zijn verschillende mogelijkheden om hier de route af te snijden en zo in te korten, maar dat vertikken we. Eenmaal aangekomen bij de Farolim da Ponta do Malmerendo zien we eindelijk ook Vila do Porto voor ons liggen. Sterker nog: je kunt zelfs de jeugdherberg met het verkoelende zwembad zien liggen. Maar de route buigt direct na de kleine vuurtoren af en we laten Vila do Porto al snel links (of eigenlijk rechts) liggen. Het laatste stukje brengt ons naar de uiterste uithoek van de stad (of is het een dorp) en zo krijgen we de kans om via de hoofdweg het hele centrum te doorkruisen om bij de jeugdherberg te komen.

azoren-gr01sma-dag5-5.jpg


Ook deze lopen we echter voorbij, want het beginpunt van de route, waar we vijf dagen eerder begonnen, ligt nog een paar honderd meter verder. En pas als we daar zijn en onze hand op het eerste en tevens laatste markeringspaaltje hebben gelegd is ons wandelavontuur afgelopen.

azoren-gr01sma-dag5-6.jpg
 

Rkoome

Administrator
Forumleiding
Praktische informatie GR01 – Santa Maria Azoren

Graag wil ik ook nog wat praktische tips delen voor iedereen die eventueel interesse heeft in deze route.

Ilha a pé
Wij hebben de route gelopen met Ilha a pé, waarbij we steeds in omgebouwde hutten konden slapen. Dat was niet alleen bijzonder comfortabel, maar ook de service van Ilha a pé is uitzonderlijk. Je kunt onder andere gebruik maken van hun service om een tas/koffer achter te laten, maar ook om bagage te laten vervoeren dat vervolgens aan het eind van de dag op je ligt te wachten in de hut. Tevens bestaat de mogelijkheid tot het huren van slaapzak, handdoek en wandelstokken en je kunt ze zelfs betalen om zowel avondeten als ontbijt voor je klaar te hebben staan.
Voor de volledigheid: Ilha a pé heeft op geen enkele manier betaald voor het feit dat ik ze hier aanprijs, hun service was gewoon super en daar ben ik dan ook enthousiast over.

Uitrusting
Als uitrusting liepen wij met lichte wandelschoenen, luchtige kleding, een kleine rugzak met daarin zwemspullen, wat water en snacks en een regenjack (slechts één keer nodig gehad). Ook hadden we wandelstokken, een waterfilter en een EHBO-kit bij ons. Hard nodig waren de hoed en zonnebril tegen de zon, inclusief zonnecrème. Andere zaken, zoals toiletspul, reservekleding en een warme fleece hadden we in de rugzak die door Ilha a pé werd vervoerd en steeds klaar stond in de hut.

Kaartmateriaal
Ilha a pé geeft je bij de briefing een kleine, maar zeer overzichtelijke topografische kaart van de route, waarop ook bijvoorbeeld supermarkten, bars en restaurants zijn aangegeven. Daarnaast had ik zelf de 1:50.000 wandelkaart Azoren (2260) van Kompas aangeschaft, waarbij de handige optie zit om deze vervolgens ook digitaal in je telefoon te laden. De kaart zelf heb ik tijdens de route nooit nodig gehad, de digitale versie heb ik af en toe even bekeken om te zien waar we exact op de route zaten. Verdwaald zijn we geen enkel moment, dat is met de duidelijke markeringen nagenoeg onmogelijk denk ik.

Geld
Bij toeval had ik besloten om een paar honderd euro contant geld mee te nemen. Dat bleek uiteindelijk een gouden greep: op veel plekken werd VISA niet geaccepteerd, enkel een lokale debet-card. Het eten en drinken was echter heel goedkoop, dus met dat geld hadden we voldoende om voor vier personen elke dag te eten, (veel) te drinken en wat snacks als proviand te komen. Let wel: avondeten en ontbijt is daar dus niet bij inbegrepen, want dit hadden we vooruit betaald aan Ilha a pé.

Flora en fauna
Oor wat betreft fauna moet je op de Azoren niet verwachten dat je onderweg bijvoorbeeld groot wild tegenkomt. Dat is er gewoon niet. Af en toe een konijn (een enkele keer een rat) en vooral veel koeien en vogels. Het feit dat we dolfijnen vanaf de berg in de zee hebben zien springen was volgens Ioannis van Ilha a pé zeer uitzonderlijk (gelukkig hebben we de foto’s). Voor wat betreft flora was het echter een genot. Veel mooie bloemen en planten onderweg gezien en daar dan ook (te) veel foto’s van gemaakt, de nationale bloem hortensia is echt overal tijdens de tocht te zien. Maar bijvoorbeeld ook bananenplantages, druiven, ananas en de prachtige gemberlelie.

Vervoer
Aangezien wij vanuit Barcelona naar de Azoren zijn gegaan kan ik weinig zeggen over de opties vanuit Nederland of België. Op het eiland zelf zijn er echter taxi’s (om vanaf het vliegveld in Vila do Porto te komen) en ook bussen (zeer sporadisch). Liften lijkt ook een normale gang van zaken te zijn op het eiland, want we hebben meerdere mensen zien liften.

Andere activiteiten
Wij hadden er bewust voor gekozen om eerst het rustige eiland Santa Maria te bezoeken voor de tocht en een snorkel-excursie, om daarna het veel drukkere São Miguel te bezoeken. De snorkel excursie was super: we hebben onder andere een zeeschildpad gespot. Later op São Miguel hebben we een auto gehuurd om het eiland te verkennen en daar gezien dat dat eiland ook ontzettend veel prachtige routes heeft te bieden. Dus misschien moeten we daar nog maar eens terug naartoe…
 
Beleef jij plezier aan Hiking-site.nl?
Overweeg dan een (eventueel maandelijkse) vrijwillige donatie te doen via onderstaande knop:


Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):

Bovenaan