Op woensdag 8 mei vertrok ik naar de Eifel om een paar dagen te wandelen. Ik ben sinds vorig voorjaar ’aan de wandel’ en heb de smaak behoorlijk te pakken. Na een wandelweekje in Oostenrijk vorige zomer en 3 dagen wandelen in de Ardennen vorig najaar ben ik nu dus in de Eifel beland.
Prima hotelletje geboekt in Simmerath (https://www.kragemann.de/ ) en na aankomst en omkleden ben ik rond 13 uur begonnen aan m’n eerste wandeling.
Ik gebruik de site https://wandelgidszuidlimburg.com voor het uitzoeken van wandelingen. Deze site is handig want de routes zijn per gebied verdeeld en zichtbaar gemaakt op Google Maps.
De route van woensdag had ik echter gevonden op Outdooractive en heet Uralte Wege, stille Pfade: https://www.outdooractive.com/de/route/wanderung/eifel/uralte-wege-stille-pfade-/3847491/
En dat laatste bleek zeker zo te zijn. De hele wandeling niemand tegengekomen! Wel een paar (voor mijn doen) steile klimmetjes tegengekomen dus dat was meteen even lekker aan de bak. Een doel van deze paar wandeldagen was ook om eens wat meer hoogtemeters te lopen aangezien ik in september de Seven Summits of Saalbach ga lopen. (info: https://www.saalbach.com/en/summer/hiking-outdoor/seven-summits )
Maar met de conditie zat het blijkbaar best goed want na een half uurtje kwam ik lekker op stoom en heb ik heerlijk gewandeld in de stille maar wel regenachtige bossen rond Monschau. De route eindigde met een lang stuk over een oude verdedigingswal uit de Tweede Wereldoorlog. Ook in de Eifel is veel gevochten tijdens WO2 en dat zie je op veel plaatsen terug.
Slingerende paadjes langs beekjes door donker bos
Links in beeld de lange betonnen rand van de verdedigingswal
De volgende dag stond er 18 km op het programma:
https://wandelgidszuidlimburg.com/wp/0807-2/
Achteraf gezien was dit de mooiste wandeling van de 3 dagen. Wat een geweldige uitzichten en wat een mooie rustige paadjes zitten er in deze wandeling. Wel een paar flinke ‘kuitenbijters’ zoals zo mooi vermeld in de routebeschrijving. Maar ja, dat was ook mede de reden dat ik deze route had uitgezocht. En ook nu weer heel weinig mensen tegengekomen; een enkele mountainbiker en wat bewoners van de kleine dorpjes waar je soms even doorheen loopt. Voor de rest van de dag was ik heerlijk alleen aan de wandel en aan het genieten. En het was prima wandelweer; niet te warm, bewolkt maar geen regen
In het begin van deze wandeling kom je op een uitzichtpunt terecht waar je heel in de verte de rokende fabrieksschoorstenen van het Ruhrgebied rond Aken en Keulen kan zien.. een indrukwekkend gezicht.
Als je goed kijkt, zie je aan de horizon de grote rookpluimen van het Ruhrgebied
Verder viel het mij op dat er heel veel reusachtige windmolens op de heuvels in de Eifel te zien zijn. In Duitsland zijn ze dus ook flink bezig met windenergie. En het viel op dat het koolzaad in volle bloei stond:
Wat de routebeschrijvingen van de site mede zo aantrekkelijk maakt is de uitgebreide informatie die hier en daar in de tekst is vermeld. Zo kom je tijdens je wandeling toch nog wat meer te weten over het gebied. Zo kwam ik tijdens deze wandeling ook weer langs een aantal plaatsen die in WO2 een belangrijke rol bleken te hebben gespeeld. Halverwege loop je bijvoorbeeld over een steil pad omhoog. Dat pad is net zo breed als een Amerikaanse Sherman tank en was een belangrijke verbindingsweg voor de geallieerden. Alleen al om dat kleine weggetje en het omliggende gebied te veroveren zijn enkele duizenden Amerikanen gesneuveld (Slag om het Hürtgenwald). Met die informatie sta je toch net even anders stil bij het gedenkteken met legerkisten halverwege het weggetje:
De rest van de dag genoten van de uitzichten en de paadjes door het bos langs riviertjes en beekjes in het laatste deel van de wandeling. Bij terugkomst op het startpunt ook nog even over de dam voor het stuwmeer Obermaubach gelopen.
De derde en laatste wandeldag startte met een lekker vroeg ontbijt en vertrek naar het startpunt in Einruhr. Ik had een tocht van 21 km gepland dus ik wilde niet te laat starten:
https://wandelgidszuidlimburg.com/wp/0757-2/
Kort na vertrek uit het dorpje loop je eerst lange tijd over gemakkelijke paden langs een prachtig meer (Obersee). Ik had ook nu weer prima wandelweer met de zon die regelmatig doorbrak en dit pad nodigde echt een paar keer uit om stil te staan en van het uitzicht te genieten.
In de hoek van het meer begin je aan een pittig klimmetje naar een geweldig mooie dam (Urfhstaumauer). Op en rond de dam vind je veel interessante informatie over de bouw van de dam en natuurlijk mooie uitzichten! Na een appeltje en thee uit de thermos weer terug de route op, verder omhoog klimmend naar Wollseifen. Onderweg zie je ook al de andere bestemming van deze wandeling, de 48 meter hoge uitkijktoren van het Vogelsang complex. Na een behoorlijk lange klim kom ik aan in het spookdorp Wollseifen. Het dorp is in WO2 getroffen door bommen met als gevolg vele doden onder de bewoners. Na de oorlog werden de overgebleven bewoners gesommeerd elders huisvesting te zoeken en werd het verlaten dorp een militair oefenterrein inclusief verlaten 'spookkerkje'. Toch wel een indrukwekkend verhaal wat het bezoek aan het dorp nog interessanter maakt. Overigens is het verhaal ook op informatieborden in het dorp te lezen.
Dan wandel je verder omhoog richting de burcht Vogelsang. Ook dit gebouw heeft een bijzonder verhaal. Tot 1939 werden hier 500 SA’ers (Ordensjunkers) opgeleid en getraind (gehersenspoeld) om ‘de toekomstige leiders van Duitsland te worden’. Tijdens WO2 diende het complex als kazerne voor de Wehrmacht. Ik heb een half uurtje over het terrein gelopen en hier en daar de infoborden gelezen. En niet vergeten om ook even naar de prachtige uitzichten te kijken.
Na een lunchpauze verder gelopen en met een kleine omweg kom je weer terug in het spookdorpje Wollseifen en begin je aan het laatste deel van de wandeling terug naar Einruhr. Dit was het rustigste deel van de route en opnieuw een aantal geweldig mooie uitzichten!
Op het middelste deel van deze route (van de dam t/m Vogelsang complex) kwam ik wel wat andere wandelaars tegen en is het niet zo rustig als ik bijvoorbeeld de vorige dag meemaakte. Dat komt ook omdat er een aantal andere wandelroutes door het gebied lopen. Maar dat maakt het ook wel weer gezellig, om zo af en toe eens met wat mede-wandelaars een praatje te maken.
Het einde van de wandeling en m’n verblijf in de Eifel komt in zicht. Al met al een paar fijne dagen met mooie wandelingen. Ik heb onlangs een beetje geïnvesteerd in wat betere wandeluitrusting en die investering, blijkt nu is het meer dan waard geweest:
- Vlak voor vertrek kon ik voor een mooie actieprijs een Mountain Equipment Lhotse regenjas aanschaffen en die is echt geweldig; zowel als regenjas en als warme laag tegen de frisse wind op de open stukken heuvel.
- Verder waren dit m’n eerste wandelingen op m’n nieuwe Meindl (Matrei GTX) bergschoenen en wat te verwachten was: wat een verschil met de schoenen die ik had en wat heb ik heerlijk gewandeld
- Als laatste wil ik nog een product vermelden waar ik als brildrager heel veel baat bij heb gehad. Als ik het wat warmer krijg, beslaan vaak m’n brilglazen. Ook wandelen in de regen met een bril op kan, ondanks een goede capuchon met klep zorgen voor een volledig bedruppelde bril. Ik kocht voor vertrek Muc-Off Anti Fog spray en ik kan zeggen dat ik geen enkele keer een beslagen bril of een bedruppelde bril heb gehad. Geweldig spul!
https://www.motoport.nl/epages/Motoport.sf/nl_NL/?ObjectPath=/Shops/Motoport/Products/015604
Tot zover m’n verslag(je?) over de Eifel. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. In september ga ik een week naar Oostenrijk maar ik hoop in de tussentijd nog eens een lang weekend ergens te gaan wandelen. Als iemand tips heeft voor 3 dagen wandelen, laat het weten.
Groet, Roland
Prima hotelletje geboekt in Simmerath (https://www.kragemann.de/ ) en na aankomst en omkleden ben ik rond 13 uur begonnen aan m’n eerste wandeling.
Ik gebruik de site https://wandelgidszuidlimburg.com voor het uitzoeken van wandelingen. Deze site is handig want de routes zijn per gebied verdeeld en zichtbaar gemaakt op Google Maps.
De route van woensdag had ik echter gevonden op Outdooractive en heet Uralte Wege, stille Pfade: https://www.outdooractive.com/de/route/wanderung/eifel/uralte-wege-stille-pfade-/3847491/
En dat laatste bleek zeker zo te zijn. De hele wandeling niemand tegengekomen! Wel een paar (voor mijn doen) steile klimmetjes tegengekomen dus dat was meteen even lekker aan de bak. Een doel van deze paar wandeldagen was ook om eens wat meer hoogtemeters te lopen aangezien ik in september de Seven Summits of Saalbach ga lopen. (info: https://www.saalbach.com/en/summer/hiking-outdoor/seven-summits )
Maar met de conditie zat het blijkbaar best goed want na een half uurtje kwam ik lekker op stoom en heb ik heerlijk gewandeld in de stille maar wel regenachtige bossen rond Monschau. De route eindigde met een lang stuk over een oude verdedigingswal uit de Tweede Wereldoorlog. Ook in de Eifel is veel gevochten tijdens WO2 en dat zie je op veel plaatsen terug.
Slingerende paadjes langs beekjes door donker bos
Links in beeld de lange betonnen rand van de verdedigingswal
De volgende dag stond er 18 km op het programma:
https://wandelgidszuidlimburg.com/wp/0807-2/
Achteraf gezien was dit de mooiste wandeling van de 3 dagen. Wat een geweldige uitzichten en wat een mooie rustige paadjes zitten er in deze wandeling. Wel een paar flinke ‘kuitenbijters’ zoals zo mooi vermeld in de routebeschrijving. Maar ja, dat was ook mede de reden dat ik deze route had uitgezocht. En ook nu weer heel weinig mensen tegengekomen; een enkele mountainbiker en wat bewoners van de kleine dorpjes waar je soms even doorheen loopt. Voor de rest van de dag was ik heerlijk alleen aan de wandel en aan het genieten. En het was prima wandelweer; niet te warm, bewolkt maar geen regen
In het begin van deze wandeling kom je op een uitzichtpunt terecht waar je heel in de verte de rokende fabrieksschoorstenen van het Ruhrgebied rond Aken en Keulen kan zien.. een indrukwekkend gezicht.
Als je goed kijkt, zie je aan de horizon de grote rookpluimen van het Ruhrgebied
Verder viel het mij op dat er heel veel reusachtige windmolens op de heuvels in de Eifel te zien zijn. In Duitsland zijn ze dus ook flink bezig met windenergie. En het viel op dat het koolzaad in volle bloei stond:
Wat de routebeschrijvingen van de site mede zo aantrekkelijk maakt is de uitgebreide informatie die hier en daar in de tekst is vermeld. Zo kom je tijdens je wandeling toch nog wat meer te weten over het gebied. Zo kwam ik tijdens deze wandeling ook weer langs een aantal plaatsen die in WO2 een belangrijke rol bleken te hebben gespeeld. Halverwege loop je bijvoorbeeld over een steil pad omhoog. Dat pad is net zo breed als een Amerikaanse Sherman tank en was een belangrijke verbindingsweg voor de geallieerden. Alleen al om dat kleine weggetje en het omliggende gebied te veroveren zijn enkele duizenden Amerikanen gesneuveld (Slag om het Hürtgenwald). Met die informatie sta je toch net even anders stil bij het gedenkteken met legerkisten halverwege het weggetje:
De rest van de dag genoten van de uitzichten en de paadjes door het bos langs riviertjes en beekjes in het laatste deel van de wandeling. Bij terugkomst op het startpunt ook nog even over de dam voor het stuwmeer Obermaubach gelopen.
De derde en laatste wandeldag startte met een lekker vroeg ontbijt en vertrek naar het startpunt in Einruhr. Ik had een tocht van 21 km gepland dus ik wilde niet te laat starten:
https://wandelgidszuidlimburg.com/wp/0757-2/
Kort na vertrek uit het dorpje loop je eerst lange tijd over gemakkelijke paden langs een prachtig meer (Obersee). Ik had ook nu weer prima wandelweer met de zon die regelmatig doorbrak en dit pad nodigde echt een paar keer uit om stil te staan en van het uitzicht te genieten.
In de hoek van het meer begin je aan een pittig klimmetje naar een geweldig mooie dam (Urfhstaumauer). Op en rond de dam vind je veel interessante informatie over de bouw van de dam en natuurlijk mooie uitzichten! Na een appeltje en thee uit de thermos weer terug de route op, verder omhoog klimmend naar Wollseifen. Onderweg zie je ook al de andere bestemming van deze wandeling, de 48 meter hoge uitkijktoren van het Vogelsang complex. Na een behoorlijk lange klim kom ik aan in het spookdorp Wollseifen. Het dorp is in WO2 getroffen door bommen met als gevolg vele doden onder de bewoners. Na de oorlog werden de overgebleven bewoners gesommeerd elders huisvesting te zoeken en werd het verlaten dorp een militair oefenterrein inclusief verlaten 'spookkerkje'. Toch wel een indrukwekkend verhaal wat het bezoek aan het dorp nog interessanter maakt. Overigens is het verhaal ook op informatieborden in het dorp te lezen.
Dan wandel je verder omhoog richting de burcht Vogelsang. Ook dit gebouw heeft een bijzonder verhaal. Tot 1939 werden hier 500 SA’ers (Ordensjunkers) opgeleid en getraind (gehersenspoeld) om ‘de toekomstige leiders van Duitsland te worden’. Tijdens WO2 diende het complex als kazerne voor de Wehrmacht. Ik heb een half uurtje over het terrein gelopen en hier en daar de infoborden gelezen. En niet vergeten om ook even naar de prachtige uitzichten te kijken.
Na een lunchpauze verder gelopen en met een kleine omweg kom je weer terug in het spookdorpje Wollseifen en begin je aan het laatste deel van de wandeling terug naar Einruhr. Dit was het rustigste deel van de route en opnieuw een aantal geweldig mooie uitzichten!
Op het middelste deel van deze route (van de dam t/m Vogelsang complex) kwam ik wel wat andere wandelaars tegen en is het niet zo rustig als ik bijvoorbeeld de vorige dag meemaakte. Dat komt ook omdat er een aantal andere wandelroutes door het gebied lopen. Maar dat maakt het ook wel weer gezellig, om zo af en toe eens met wat mede-wandelaars een praatje te maken.
Het einde van de wandeling en m’n verblijf in de Eifel komt in zicht. Al met al een paar fijne dagen met mooie wandelingen. Ik heb onlangs een beetje geïnvesteerd in wat betere wandeluitrusting en die investering, blijkt nu is het meer dan waard geweest:
- Vlak voor vertrek kon ik voor een mooie actieprijs een Mountain Equipment Lhotse regenjas aanschaffen en die is echt geweldig; zowel als regenjas en als warme laag tegen de frisse wind op de open stukken heuvel.
- Verder waren dit m’n eerste wandelingen op m’n nieuwe Meindl (Matrei GTX) bergschoenen en wat te verwachten was: wat een verschil met de schoenen die ik had en wat heb ik heerlijk gewandeld
- Als laatste wil ik nog een product vermelden waar ik als brildrager heel veel baat bij heb gehad. Als ik het wat warmer krijg, beslaan vaak m’n brilglazen. Ook wandelen in de regen met een bril op kan, ondanks een goede capuchon met klep zorgen voor een volledig bedruppelde bril. Ik kocht voor vertrek Muc-Off Anti Fog spray en ik kan zeggen dat ik geen enkele keer een beslagen bril of een bedruppelde bril heb gehad. Geweldig spul!
https://www.motoport.nl/epages/Motoport.sf/nl_NL/?ObjectPath=/Shops/Motoport/Products/015604
Tot zover m’n verslag(je?) over de Eifel. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. In september ga ik een week naar Oostenrijk maar ik hoop in de tussentijd nog eens een lang weekend ergens te gaan wandelen. Als iemand tips heeft voor 3 dagen wandelen, laat het weten.
Groet, Roland
Laatst bewerkt:
