Hiken met een paraplu


Hallo, ik zie dat mensen die nieuw zijn op deze site zich even voorstellen. Ik heb al wat mee gelezen, erg leuk, maar het lijkt me wel zo netjes om me ook even voor te stellen. Mijn hike voorkeuren zijn de alpen en Scandinavië. De Ardennen zijn voor mij 40 minuten rijden en daar ga ik vooral in de winter naar toe voor een weekendje buiten slapen. Mijn favoriete tent is een Trailstar en ik kook het liefst op een Trangia combi firebox.

In Mei ben ik in Italië met een groep mee geweest begeleid door een Italiaanse berggids. De man had erg veel ervaring en had ook lang rond de Everest gewerkt. Hij gebruikte nooit een regenpak, altijd een paraplu. Veel te veel zweten in een pak, te veel gedoe met aan en uit. Augustus ga ik een week naar de Femundsmarka, rondje lopen. Nu denk ik er over een paraplu mee te nemen en een windjack ipv regenkleding. Iemand ervaring? Wat voor een paraplu pak je dan mee? Ben benieuwd.
 
Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):

Ik zou zelf nooit een paraplu meenemen als vervanging van goede regenkleding op een trektocht. Als het een beetje tegenzit valt de regen horizontaal en heb je heel weinig aan een paraplu. Als je regenkleding te warm vindt of te veel gedoe zou je ook aan een poncho kunnen denken. Ik heb zelf een poncho die je ook over je rugzak aan kunt doen en die gebruik ik zelf in 'warmere' omstandigheden als vervanging van de regenkleding.

Maar een paraplu? Nee, nooit, never, nada.
 
Ik zou zelf nooit een paraplu meenemen als vervanging van goede regenkleding op een trektocht. Als het een beetje tegenzit valt de regen horizontaal en heb je heel weinig aan een paraplu. Als je regenkleding te warm vindt of te veel gedoe zou je ook aan een poncho kunnen denken. Ik heb zelf een poncho die je ook over je rugzak aan kunt doen en die gebruik ik zelf in 'warmere' omstandigheden als vervanging van de regenkleding.

Maar een paraplu? Nee, nooit, never, nada.
Joost, dank je wel voor je reactie. Je bevestigt het gevoel wat ik er zelf bij heb.
 
ik heb een geweldige paraplu van euroschirm (liteflex), en ook een systeem om hem aan de rugzak (schouderband) te bevestigen, maar ik gebruik het liever bij hitte en zon, dan bij regen, want dan is er nl meestal ook wind. En dat is het probleem. Het droogblijven is niet het probleem, ondanks horizontale regen, maar wel de omklap-mogelijkheid....
 
ik heb een geweldige paraplu van euroschirm (liteflex), en ook een systeem om hem aan de rugzak (schouderband) te bevestigen, maar ik gebruik het liever bij hitte en zon, dan bij regen, want dan is er nl meestal ook wind. En dat is het probleem. Het droogblijven is niet het probleem, ondanks horizontale regen, maar wel de omklap-mogelijkheid....
Hallo Lein, dank je wel voor je reactie. Ik heb de liteflex even opgezocht en deze paraplu wordt als zeer goed beoordeeld. Wind kan inderdaad een probleem zijn.
 
Ik heb zelf in Femundsmarka een tocht gedaan. Het kan flink waaien[emoji3061]. Er zijn ook hele stukken met weinig ‘beschutting’. Wij zijn destijds in september geweest en mede door de wind was gevoelstemperatuur echt laag. Ik sluit een paraplu zeker niet uit, maar dan voor meer Mediterrane -achtige landen (en ook niet alle plekken).


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk Pro
 
Ik heb in het regenwoud van Costa Rica veel plezier gehad van mijn opvouwbare Hema-parapluutje.

In gebieden waar het weer met temperatuur kan omslaan zou ik altijd een regenpak meenemen. Meer specifieke bescherming tegen wind, regen, sneeuw en kou.
 
Ik heb zelf in Femundsmarka een tocht gedaan. Het kan flink waaien[emoji3061]. Er zijn ook hele stukken met weinig ‘beschutting’. Wij zijn destijds in september geweest en mede door de wind was gevoelstemperatuur echt laag. Ik sluit een paraplu zeker niet uit, maar dan voor meer Mediterrane -achtige landen (en ook niet alle plekken).


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk Pro
Een rain kilt/skirt kan, naast een poncho, ook nog een idee zijn: https://backpackinglight.dk/clothing/ula-rain-kilt-rain-skirt
Een rain kilt? Die had ik nog niet eerder gezien!
 
Wel ooit eens iemand met een hoofdparaplu zien lopen. Maar wel met een GTX jas aan. Hij vond zo'n hoofdparaplu fijner dan een capuchon ;-)

En als je toch met poncho en/of rainkilts aan de slag gaat, die dingen kunnen ook dubbelgebruikt worden als tarp met een beetje zoekwerk vind je ze wel.
 
  • Leuk
Waarderingen: Lein
Een hoed dus :rolleyes:

In gebieden waar het koud is, veel regent én waait vind ik een volledig regenpak de enige optie. Vergeet ook de gamachen niet (onder de regenbroek).

Ik kan erg genieten van het droog blijven overdag in pokkeweer, in stromende regen je tent op zetten en daarin droog binnenkomen. Dat is best lastig soms.
 
Een hoed dus :rolleyes:

In gebieden waar het koud is, veel regent én waait vind ik een volledig regenpak de enige optie. Vergeet ook de gamachen niet (onder de regenbroek).

Ik kan erg genieten van het droog blijven overdag in pokkeweer, in stromende regen je tent op zetten en daarin droog binnenkomen. Dat is best lastig soms.

Een tarp is dan extreem handig :D
 
Heb hier nog een boek op de plank staan (even erbij gepakt: Clear waters rising, Nicholas Crane) waarin de auteur beschrijft hoe hij in Spanje een paraplu koopt en daarmee in een lange trektocht via de bergen van Europa naar Istanbul loopt. Als ik het me goed herinner had hij ook geen tent oid bij zich, maar het is al flink wat jaartjes geleden dat ik het boek gelezen heb.
 
Een boek van wereldklasse. En inderdaad een goed voorbeeld van iemand die volledig vetrouwde op een paraplu.

Voor hem een multitool, want hij gebruikte hem ook om honden mee op afstand te houden overigens.

Raymond
 
Een hoed dus :rolleyes:

In gebieden waar het koud is, veel regent én waait vind ik een volledig regenpak de enige optie. Vergeet ook de gamachen niet (onder de regenbroek).

Ik kan erg genieten van het droog blijven overdag in pokkeweer, in stromende regen je tent op zetten en daarin droog binnenkomen. Dat is best lastig soms.
Hyz, we moeten je toch ompraten naar een tarp, als is het maar van n stuk plastic. Mijn eerste tocht van 8 dagen in de regen op de fiets zonder versnellingen, was enigszins draagbaar door 's avonds te kunnen uitdruppelen onder een plastic zeiltje en de geknoopte hangmat.

De oude scouts gebruiken een hoed, hierdoor vang je al veel regen op. Met een waterdichte jas krijg je altijd condens en dus ga je zweet voelen, weinig of veel. Is moeilijk oplosbaar, ik zou aanraden om de regenjas niet te strak te nemen en van onderaf goed laten luchten.

op grote hoogte is een paraplu gevaarlijk bij windvlagen.
 
Een paraplu is een ramp, behalve in de tropen. Hier in NL is het al een ramp, met name bij de kust. Een regenjack zweet inderdaad, ipv een capuchon een goede hoed zal schelen.

Mirjam
 
Ik heb ook een paar tarpen, maar die gaan in de rugzak alleen mee als de tent thuisblijft. Anders is het dubbelop (mn kwa gewicht).
 
Ik heb ook een paar tarpen, maar die gaan in de rugzak alleen mee als de tent thuisblijft. Anders is het dubbelop (mn kwa gewicht).
Ik sjouw ze juist wel dubbel mee. Ik vind het een heerlijke luxe om tijdens het wildkamperen, in de regen, als de windsnelheden dat toestaan, de tarp gewoon als luifeltje te gebruiken. Zo'n klein tentje is toch benauwd met rugtas, schoenen, natte rotzooi, kookgerei en wat dies meer zij.
Die luxe betaal ik graag met wat extra gewicht (600 gr geloof ik)
 
Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):

Ik sjouw ze juist wel dubbel mee. Ik vind het een heerlijke luxe om tijdens het wildkamperen, in de regen, als de windsnelheden dat toestaan, de tarp gewoon als luifeltje te gebruiken. Zo'n klein tentje is toch benauwd met rugtas, schoenen, natte rotzooi, kookgerei en wat dies meer zij.
Die luxe betaal ik graag met wat extra gewicht (600 gr geloof ik)

Hihihi, ik moest ineens terugdenken aan mijn eerste nachtje wildkamperen. In NL notabene. Ik had veeeeel teveel bij me. Onder andere een tarpje. Nouja een flink stuk zeil.

Ergens langs t Pieterpad denk ik. Geen zin meer om van de route weg te lopen naar een camping die ik in t boekje had staan. Donkere wolken pakten zich samen en ik vond maar geen mooi stekje. Uiteindelijk liep er gelijk aan het pad een lichte verhoging waarachter ik me uit het zicht dacht te kunnen verschansen. Het begon te schemeren en ik stapte van het pad af. Zoekend naar een vlak stukje tussen de bomen vond ik iets wat enigszins volstond.

De eerste druppels begonnen te vallen.

Mn zeil zat ergens verder onderin mijn tas, niet slim. Dus eerst wat spullen uit de tas gehaald, plastic zakjes op de grond en de rest erop gestapeld, druppels tikten luid tegen t plastic. Met wit koord een lijntje gespannen tussen bomen, strak vastgeknoopt, nooit meer los te krijgen natuurlijk en snel een afdakje gefabriceerd. Flapperde een beetje, maar t voldeed.

Nu eerst mijn tentje opzetten! Maar ik had t zeil opgespannen over t meest horizontale deel en niet hoog genoeg. Dus mn binnentent snel opgezet. Terwijl ik em op t vlakste doch hellende gedeelte neerzette en gelijkertijd mijn fly uitsloeg, vatte de wind de buitentent en sloeg deze om een boomstam. Druppels vielen inmiddels met stevige kracht naar beneden en spatten op het dak van mn binnentent in een mist uiteen, de bodem besprayend met een glimmend laagje. Buitentent van de boom gepulkt en over mn binnentent gegooid, tegen de wind in. Werkte niet natuurlijk. Maar stug volhouden ipv even aan de andere kant gaan staan...

Enfin, met het hart in de keel, zachtjes vloekend, alsmaar om me heen kijkend over de verhoging naar het pad of er niemand langskwam en ik niet gesnapt zou worden, bijna kramp in de kuiten van het gehurkt rondklooien en een stramme rug van het te laag afgespannen zeil, zwetend in mijn regenjas en bang dat iemand het tikken van de druppels op het zeil of de tent zou horen, zette ik me uiteindelijk neer met mijn kont voorin mijn tentje en mijn benen gestrekt naar buiten onder de tarp. Anderhalf uur verder en misselijk van de honger.

Gasbrandertje van de klamme stapel geplukt, de rest achter me in de tent gemikt, water gekookt, in dat groene zakje gegoten en geroerd... acht minuten wachten duren dan langggg. En dan ook nog de hele tijd denken dat mensen die in het bos langskomen in het donker (want dat was het inmiddels) op het pad zouden kunnen ruiken dat ik pasta bolognese zou gaan eten. Nog voordat het eten klaar was begon ik enorm te bibberen. Nog steeds in mijn wandelshirt en bezweet in mijn regenjas was stilzitten op een lege maag niet bevorderlijk voor het vasthouden van mijn temperatuur.

Eenmaal een volle maag, worstelend met matras en slaapzak, spullen om me heen organiserend in de tent en in een droog shirt en legging werd het rustiger in mijn hoofd. Soms waaide de wind een vlaag druppels uit de boomtoppen en schrok ik nog een beetje. Hoorde ik een auto? Stemmen? Het duurde nog een behoorlijke tijd eer ik de adrenaline voelde zakken en ik wat wegdoezelde.

De wind was wat afgenomen en gestaag tikten de druppels op het zeil. Ik was wakker geschrokken, maar wist niet goed waarvan. Maar ineens was het er weer. Een roffel op de tent. Stond er iemand? Een afgebroken tak die langs t zeil schuurde? Prrrrrrrt! En weer! Was het een beest wat de tent probeerde binnen te komen? Prrrrrrrt! Iemand trok aan de tent! Hellup!

Het duurde even voordat ik besefte dat ik toch echt iets dieper adem moest halen. Mijn hart klopte echt helemaal in mijn keel en ik merkte dat ik hoofdpijn had. Ik moest iets drinken. Maar ik durfde me niet te bewegen. Prrrrrrrt! Minuten waren inmiddels voorbij en ik was al zover dat het geluid niet van een mens kwam, noch van een dier. Maar ik durfde me nog steeds niet te bewegen. Heel voorzichtig trok ik mijn klokje diep in de slaapzak en keek op het schermpje met mijn hoofdlamp, hopend dat het licht niet door zou schemeren buiten de tent. Het was midden in de nacht. Prrrrrrt! En vervolgens zat ik gevangen in de zak. Ook dat nog. Nou kreeg ik het echt benauwd en ik dacht dat het toch niet erger kon worden, dus ik ramde de rits open en ademde de lucht buiten de slaapzak diep in. Ik nam me voor om gewoon de binnentent open te ritsen, en zo snel mogelijk de buitentent ook. Het kon maar achter de rug zijn.

En ineens viel het kwartje. Prrrrrrt! Op het zeil verzamelde zich door de regen steeds een plasje water en zodra dat wat te zwaar werd, stroomde het in een straaltje eraf, zo op mijn tent... prrrrrrrt...

Nu was ik toch wakker, dus kon net zo goed even gaan plassen. En daarna even flink drinken. En weer gaan slapen. Hoewel dat laatste nog enige tijd geduurd heeft :cool:
 
banner 468x60
Beleef jij plezier aan Hiking-site.nl?
Overweeg dan een (eventueel maandelijkse) vrijwillige donatie te doen via onderstaande knop:


Steun Hiking-site.nl door aankopen te doen via de volgende links (een kleine commissie op aankopen zijn de verdiensten):


banner 468x60
Bovenaan