Als ik geen zin of tijd heb om zelf een route te plannen dan zijn ze makkelijk inderdaad. Maar met alle moderne hulpmiddelen als online topografische kaarten, satellietfoto's en desnoods streetview is het goed mogelijk een route te plannen die beter voldoet aan mijn voorkeuren. Bij twee gelijkwaardige paden, bijvoorbeeld parallel lopende bospaden, merk ik dat het op de LAW veel drukker is dus dat is al een goede reden om voor het alternatief te kiezen. Verder moeten LAW's in principe het hele jaar begaanbaar zijn, waardoor mooie onverharde maar 's winters modderige en ondergelopen paden of 's zomers overgroeide paden vaak gemeden worden. Ik maak ook wel eens gebruik van doorsteekjes die kwa publieke toegankelijkheid grijs gebied zijn zoals randen van akkers en boerenpaden, een LAW kan dat niet natuurlijk. En ik verdenk de route-uitzetters ervan dat ze vinden dat er bij elke etappe minstens één horecagelegenheid aangedaan moet worden voor de "koffie met appelgebak". Dat alles maakt dat LAW's naar mijn persoonlijke smaak te veel over gemakkelijke, brede en vaak verharde paden en wegen lopen terwijl ik graag de onverharde en daardoor vaak avontuurlijkere routes opzoek. Dat ik dan regelmatig natte voeten oploop en ook wel eens prikkeldraad tegenkom, over slootjes moet springen of moet vluchten voor op mij af stormende paarden neem ik dan op de koop toe. Het komt ook wel eens voor dat mijn geplande route onmogelijk blijkt, "verboden toegang, natuurgebied"-bordjes bijvoorbeeld respecteer ik (meestal), maar vaak genoeg ben ik ook verrast door de mooie paden en plekken die ik zo vind.
